جهارشنبه سوری

ریشه فرهنگی جهارشنبه سوری

یکی از آئینهای سالانه و دیرینه ی ایرانیان جشن چهارشنبه سوری یا به عبارتی دیگر چهارشنبه سوری است. ایرانیان آخرین سه شنبه سال خورشیدی را با بر افروختن آتش و پریدن از روی آن به استقبال نوروز می روند. چهارشنبه سوری، یک جشن بهاری است که پیش از رسیدن نوروز برگزار می شو د بطور کلی فرهنگ مردم را باید در درون زندگی مردم و از لابلای باورهای مردم جستجو کرد، از آنجا که چهارشنبه سوری از آئین های دیرینه ی ایرانیان است جدای اینکه امروزه آنچه درشهرهای بزرگ ایران، در این شب انجام می گیرد بیشتر به جنگ و نزاع شبیه است تا سور و شادی! ولی میتوان با بازگشت به زمانی حدود بیست و چند سال پیش، دریافت که شب چهارشنبه ی آخر سال مراسم متنوعی داشت که در استانهای مختلف ایران مراسمی با اشکال گوناگون و با سبک های سنتی صورت می پذیرفت .                     هرجامعه ای برای بقای خود یکسری اهدافی را تعیین کرده و برای رسیدن به آنها برنامه ریزی های مدونی را انجام می دهد. یکی از این اهداف حفظ سنت ها، ارزش ها و آداب و رسوم و انتقال آنها به نسل های آینده است. جشن چهارشنبه سوری یکی از این سنت هاست که سابقه دیرینه در جامعه ما داشته و گذشتگان ما به خوبی این سنت را حفظ و به نسل بعد از خود انتقال داده اند. جشنی که در گذشته کارکردهای مثبتی برای جامعه داشته، امروزه بیشتر کارکردهای منفی آن در جامعه نمود پیدا می کند.  در سالیان گذشته آسیبهای ناشی از انفجار ترقه  وساخت بمب های دست ساز    دربسیاری از خانه ها باعث مرگ و یا مجروح شدن عده زیادی از هموطنان و از دست رفتن اعضاء بدن آنهاشده است، مسلماً آسیب های روحی، روانی و اجتماعی ناشی از این اتفاقات تأثیر بسزایی در سلامت روانی جامعه خواهد داشت. اگر ما این واقعیت را قبول کنیم که جوانان و نوجوانان در این روز می خواهند شادی کنند و به نحوی انرژی خود را تخلیه کنند راحت تر می توانیم آن ها را کنترل کرده و در مسیر صحیح اسباب تخلیه انرژیشان را فراهم آوریم.  بطور کلی می توان گفت در جامعه ما باید نگاه جامعه شناختی به این بی هنجاری های اجتماعی بوجود آمده در این جشن ملی رواج پیدا کند. نگاه جامعه شناختی به ما می گوید که مراسم چارشنبه سوری در جامعه ما نیازمند یک مهندسی فرهنگی دارد. در واقع می توان با نظارت سازمانهای بازرگانی و استاندارد وسایل و اسباب آتش بازی قانونی و استاندارد را در اختیار نوجوانان گذاشته و یا نهادهای مدیریتی و اجرایی به مانند شهرداری می توانند به مانند اعیاد دیگر جشن نورافشانی را برگزار کنند تا نوجوانان و جوانان بیشتر مشاهده گر صحنه های زیبایی از نورافشانی باشند و در این بین خانواده ها نیز با خیالی آسوده به تماشای صحنه ای خواهند نشست که این بار آرامش را در کنار خود خواهد داشت.